Reports Europe
1
4
-7 november 2004: Vertrek Nederland, Brussel, Stuttgart en Zwitserland
4 november, 5 uur s ochtends gaat onze wekker. Vandaag
gaan we echt starten met onze Afrika reis. Na maanden van voorbereiding,
waarvan vooral de laatste weken erg hectisch waren, pakken we
vroeg in de ochtend de laatste dingen in en rijden om 6 uur weg
uit Den Haag. Eerst gaan we naar Brussel, onze visa zien te bemachtigen
voor Mali en Mauritanië. En het lukt; om 2 uur `s middags
rijden we weg uit Brussel. Via de prachtige route door Luxemburg,
waar ook de herfst zijn intrede heeft gedaan, rijden we richting
Stuttgart. De volgende dag komen we aan Stuttgart, waar wij nog
spullen gaan kopen bij Woick (www.woick.de). Zij hebben een mooi
dozen systeem voor in de auto, dat wij daar kopen. Verder nog
kraantjes voor de water jerrycans, een koplampje, voorraaddozen
en nog wat andere handige spulletjes. Dan op naar Zwitserland.
We gaan naar Vergeletto, hoog in de bergen bij het Lago Magiorre,
op bezoek bij Fiorine en Leo. Daar genieten we van de gezelligheid,
de bergen en de rust. We merken dat we erg moe zijn en in de
ideale omgeving zijn om te onthaasten. Behalve een lange wandeling
maken en wild eten doen we een dag lekker niks.
7 11 november 2004: Italië
7 november, eind van de dag komen we aan bij I Magnoni in Pergola
(de Italiaanse La Marche). De lucht was strak blauw onderweg,
maar jammer genoeg is het weer omgeslagen als we aankomen. In
de verte is de sneeuw te zien op de bergtoppen. Hier blijven
we een paar dagen, om gezellig bij Barend ( de broer van Aarnout),
Annelies, Nick en Lotte te zijn. En we hebben bedacht dat het
toch wel erg mooi en praktisch is voor de laatste voorbereidingen.
Dus de auto in de schuur gezet en een paar dagen aan de slag.
`s Avonds genieten we van het Italiaanse eten, door Annelies
gemaakt. Dus alles prima. Ondertussen heeft Barend uitgezocht
welke boten vanaf Italië naar Spanje of Marokko gaan. Uiteindelijk
blijkt de boot van Livorno naar Valencia de beste optie te zijn.
Het is wel 30 uur varen, maar dat doen wij liever dan het hele
stuk met de auto. En natuurlijk een leuk avontuur met de boot.
Morgen 11 november gaat onze auto aan boord op het cruiseschip,
de Grimaldi Ferry. En gaan wij twee nachten slapen in een echte
cabin. Nu nog hopen dat het weer beter wordt
.
11
14 november 2004: Italië, Spanje
Het blijkt nog een hele rit te zijn van Pergola naar Livorno,
zo dwars door Toscane. Om half 6 's avonds staan we bij de haven.
Grote containers, veel vrachtauto's met lading, de geur van olie
en een koude gure wind. We zien ons "Cruisebootje"
al liggen en om 6 uur mogen we de poort in naar het schip. Vol
enthousiasme rijden we de laadruimte in, maar dat is niet helemaal
de bedoeling. Eerst gaan de vrachtwagens met lading, waaronder
grote indrukwekkende marmerblokken. De auto wordt neergezet en
wij mogen vast het schip in, op naar onze cabin... Al gauw verdwijnt
ons romantisch gevoel, want het is allemaal iets minder mooi
dan de fotootjes op internet ons deden geloven. Het
restaurant is meer een eetzaal, het casino bestaat uit 3 gokkasten,
het achterdek met ligstoelen is inclusief motorlawaai en dieselstank
en de bar is een beetje treurig. Maar we vinden het al met al
toch erg spannend om ons te laten vervoeren met een boot. Om
8 uur verlaten we Italie, en varen via de Middelandse zee richting
Spanje. Diner aan boord is treurig, een bijzonder ongeintreseerde
Filipino bedient, maar onze tafelgenoten zijn zeer geinteresseerd
ons avontuur. De rest van de reis houdt het midden tussen verveling
en toch een beetje zeeziek zijn. De laatste avond blijkt dat
we iets vroeger zullen aankomen; wind mee. `s Morgens vroeg worden
we door de kapitein persoolijk gewekt met een ontbijtje op bed,
glasje verse jus, croissantje, beetje zalm en om het af te ronden
een klein flesje champagne. Boem, boem oh nee toch weer die Filipino,
of wij de auto weg willen halen want we staan in de weg en de
andere passagiers zijn allang op en willen van de boot af. De
aftocht verloopt wat gehaast. Op de valreep zien we Sinterklaas
nog inschepen. Dan dieseltanken, snelweg, strak blauwe hemel
en kilometers maken maar. Op naar de Costa del Sol. Heerlijke
Spaanse lunch met een klein glaasje rood en de stemming zit er
helemaal in. De Spaanse snelweg is net een racebaan. Vol met
bochten en stijle afdalingen. We rijden langs bekende plaatsen
als Benidorm, Alicante, Torremolinos, Malaga en Marbella. Spanje
lokt om en paar dagen te blijven, maar de drang om nu echt Afrika
in te gaan is toch groter. Dus op naar Algeciras, hotel en de
volgende ochtend uitslapen. Het is 14 november, 11 uur en we
nemen de boot naar Ceuta. Alles loopt gesmeerd. De eerste voeten/wheels
op Afrikaanse bodem. In het Spaanse belasting paradijs Cueta
gaan we tanken voor weinig en doen de laatste boodschappen (en
drank inkopen). Op naar de grens. Na een paar loketjes en formuliertjes
invullen (het valt allemaal erg mee) rijden we om 13.45uur Marokko
in!!!! .
Terug naar overzichtspagina reports |
|