Reports Europe 1

4 -7 november 2004: Vertrek Nederland, Brussel, Stuttgart en Zwitserland

4 november, 5 uur ’s ochtends gaat onze wekker. Vandaag gaan we echt starten met onze Afrika reis. Na maanden van voorbereiding, waarvan vooral de laatste weken erg hectisch waren, pakken we vroeg in de ochtend de laatste dingen in en rijden om 6 uur weg uit Den Haag. Eerst gaan we naar Brussel, onze visa zien te bemachtigen voor Mali en Mauritanië. En het lukt; om 2 uur `s middags rijden we weg uit Brussel. Via de prachtige route door Luxemburg, waar ook de herfst zijn intrede heeft gedaan, rijden we richting Stuttgart. De volgende dag komen we aan Stuttgart, waar wij nog spullen gaan kopen bij Woick (www.woick.de). Zij hebben een mooi dozen systeem voor in de auto, dat wij daar kopen. Verder nog kraantjes voor de water jerrycans, een koplampje, voorraaddozen en nog wat andere handige spulletjes. Dan op naar Zwitserland. We gaan naar Vergeletto, hoog in de bergen bij het Lago Magiorre, op bezoek bij Fiorine en Leo. Daar genieten we van de gezelligheid, de bergen en de rust. We merken dat we erg moe zijn en in de ideale omgeving zijn om te onthaasten. Behalve een lange wandeling maken en wild eten doen we een dag lekker niks.

7 – 11 november 2004: Italië

7 november, eind van de dag komen we aan bij I Magnoni in Pergola (de Italiaanse La Marche). De lucht was strak blauw onderweg, maar jammer genoeg is het weer omgeslagen als we aankomen. In de verte is de sneeuw te zien op de bergtoppen. Hier blijven we een paar dagen, om gezellig bij Barend ( de broer van Aarnout), Annelies, Nick en Lotte te zijn. En we hebben bedacht dat het toch wel erg mooi en praktisch is voor de laatste voorbereidingen. Dus de auto in de schuur gezet en een paar dagen aan de slag. `s Avonds genieten we van het Italiaanse eten, door Annelies gemaakt. Dus alles prima. Ondertussen heeft Barend uitgezocht welke boten vanaf Italië naar Spanje of Marokko gaan. Uiteindelijk blijkt de boot van Livorno naar Valencia de beste optie te zijn. Het is wel 30 uur varen, maar dat doen wij liever dan het hele stuk met de auto. En natuurlijk een leuk avontuur met de boot. Morgen 11 november gaat onze auto aan boord op het cruiseschip, de Grimaldi Ferry. En gaan wij twee nachten slapen in een echte cabin. Nu nog hopen dat het weer beter wordt….

11 – 14 november 2004: Italië, Spanje

Het blijkt nog een hele rit te zijn van Pergola naar Livorno, zo dwars door Toscane. Om half 6 's avonds staan we bij de haven. Grote containers, veel vrachtauto's met lading, de geur van olie en een koude gure wind. We zien ons "Cruisebootje" al liggen en om 6 uur mogen we de poort in naar het schip. Vol enthousiasme rijden we de laadruimte in, maar dat is niet helemaal de bedoeling. Eerst gaan de vrachtwagens met lading, waaronder grote indrukwekkende marmerblokken. De auto wordt neergezet en wij mogen vast het schip in, op naar onze cabin... Al gauw verdwijnt ons romantisch gevoel, want het is allemaal iets minder mooi dan de fotootjes op internet ons deden geloven. Het restaurant is meer een eetzaal, het casino bestaat uit 3 gokkasten, het achterdek met ligstoelen is inclusief motorlawaai en dieselstank en de bar is een beetje treurig. Maar we vinden het al met al toch erg spannend om ons te laten vervoeren met een boot. Om 8 uur verlaten we Italie, en varen via de Middelandse zee richting Spanje. Diner aan boord is treurig, een bijzonder ongeintreseerde Filipino bedient, maar onze tafelgenoten zijn zeer geinteresseerd ons avontuur. De rest van de reis houdt het midden tussen verveling en toch een beetje zeeziek zijn. De laatste avond blijkt dat we iets vroeger zullen aankomen; wind mee. `s Morgens vroeg worden we door de kapitein persoolijk gewekt met een ontbijtje op bed, glasje verse jus, croissantje, beetje zalm en om het af te ronden een klein flesje champagne. Boem, boem oh nee toch weer die Filipino, of wij de auto weg willen halen want we staan in de weg en de andere passagiers zijn allang op en willen van de boot af. De aftocht verloopt wat gehaast. Op de valreep zien we Sinterklaas nog inschepen. Dan dieseltanken, snelweg, strak blauwe hemel en kilometers maken maar. Op naar de Costa del Sol. Heerlijke Spaanse lunch met een klein glaasje rood en de stemming zit er helemaal in. De Spaanse snelweg is net een racebaan. Vol met bochten en stijle afdalingen. We rijden langs bekende plaatsen als Benidorm, Alicante, Torremolinos, Malaga en Marbella. Spanje lokt om en paar dagen te blijven, maar de drang om nu echt Afrika in te gaan is toch groter. Dus op naar Algeciras, hotel en de volgende ochtend uitslapen. Het is 14 november, 11 uur en we nemen de boot naar Ceuta. Alles loopt gesmeerd. De eerste voeten/wheels op Afrikaanse bodem. In het Spaanse belasting paradijs Cueta gaan we tanken voor weinig en doen de laatste boodschappen (en drank inkopen). Op naar de grens. Na een paar loketjes en formuliertjes invullen (het valt allemaal erg mee) rijden we om 13.45uur Marokko in!!!! .


Terug naar overzichtspagina reports